Stripverhaalreeks
van CARABAL onder de titel KROOST, de belevenissen van vader, moeder en hun
twee zonen, Paul en Ronny, met al even typische karaktertrekjes, zoals
slordigheid, imitatiedrang en ongebreidelde spotzucht, dat allemaal natuurlijk
tot grote ergernis van hun ouders. En
die twee zijn ook karikaturaal: de vader wat schimmig en onopvallend in het
gezinsleven, maar de moeder uitgesproken bezorgd, vooral voor de gezondheid van
haar kinderen, maar ook fel met zichzelf begaan. En als de moeder dan nog eens zwanger wordt,
dan zijn de grapjes en de kleine ergernissen nooit ver weg. En mama wil een dochter. Waarom?
Ach, ze ziet haar zoons
voetballen op het strand: Braziliaanse omhaal, italiaanse kopstoot, Portugese
borstcontrole, Koreaanse counter, Senegalees boogje…tot wanneer een bal als een
kogel met de Franse slag recht in het gezicht van vader terechtkomt… Geestig
ook als de oudste bluft dat hij de eerste was in de baarmoeder, terwijl de
jongste zegt: tja, dat kon je zien met al
die rommel die je daar hebt achtergelaten.
Een strip vol ruwe schetsen die de lezer wat ruimte tot verbeelding
laten…
Op ontdekkingstocht door de bibliotheek van Deinze, struinend langs boeken, strips, CD's en DVD's.
vrijdag 27 november 2015
dinsdag 24 november 2015
Gedicht van Theo van Baaren
Gedicht
van THEO VAN BAAREN (geplukt uit GERRIT KOMRIJ: De Nederlandse poëzie van de
negentiende en twintigste eeuw in 1000 en enige gedichten)
De taal is taal als stroop;
In een kom van stilte
Gemengd uit zeven delen
Dood, tweemelodie
En nog een deel geheim.
Wie in de kom valt is
Reddingloos verloren,
Maar wie geduldig vist
Gezeten op de rand
Vangt soms een klein geheim.
zaterdag 21 november 2015
Gehoord op 21 november 2015
Welcome to this blog. Let us
know which song from the list below you want to hear again. Send a mail to bibnieuws@gmail.com
Stem je nummer
in de bibtop 15 én, misschien in, de top
1019. Mail je favoriete songs uit
de playlisten hieronder door naar bibnieuws@gmail.com.
De songs in
hoofdletters vind je weer in de
top 1018
UITVOERDER
|
TITEL
|
CD
uit de BIB van Deinze
|
|||
1
|
WHITNEY HOUSTON
|
I WANNA DANCE WITH SOMEBODY
|
The Big Five; dance
classics
|
||
2
|
Kings
of Leon
|
Use
Somebody
|
Only
by the night
|
||
3
|
SEAL
|
CRAZY
|
SEAL
|
||
4
|
Tears
for Fears
|
Woman
in chains
|
The best of Café Del Mar
|
||
5
|
Wheat us
|
TEENAGE DIRTBAG
|
De afrekening stu bru 26
|
||
6
|
Adam
Cohen
|
Matchbox
|
Like
a Man
|
||
7
|
|
|
Helemaal
Tura
|
||
8
|
Filip
Kowlier
|
Ik
ben moe
|
Tien
jaar
|
||
9
|
|
I CAN'T DANCE
|
Depréhistorie 1992
|
||
10
|
Gotye
|
Somebody that I used to
know
|
Making Mirrors
|
||
11
|
|
HALLELUJAH
|
GRACE
|
||
12
|
Ben
Ostyn
|
Little
Rascal
|
Turquaze
|
||
13
|
|
SHOW ME HEAVEN
|
De
mooiste openingsdansen
|
||
14
|
Clouseau
|
De
tegenpartij
|
Vonken
en vuur
|
||
15
|
|
INTO THE GROOVE
|
The
immaculate collection
|
CARL MARIA VON WEBER
dinsdag 17 november 2015
GEDICHT van Jean-Marie Maes
TWEEDE FIGURATIE 8 (Jean-Marie
Maes) (uit HOTEL NEW FLANDRES/ 60 JAAR VLAAMSE POEZIE 1945-2005
Tussen
de jaren
Groeit
gras en mos,
Rook
rijst in het stof der steppe
En
in de rode regen
De
roep der late ruiters
De
roofwinden rusteloos
Schreeuwen
het schrijnen
Van
de dazende nadagen
Redding,
de kroon op het kruis,
Als
het kringende water
Vaag
en ver, een leugen
vrijdag 13 november 2015
BOEK: Ongeloofwaardig, hoe ik mezelf radicaliseerde
ONGELOOFWAARDIG, hoe ik mezelf radicaliseerde en
daarvan terugkwam door DENNIS ABDELKARIM HONING (1990)& NIKKI STERKENBURG
1) hoe ik me bekeerde
2) hoe ik radicaliseerde
3) hoe ik deradicaliseerde
Een indrukwekkend verhaal
over hoe een Nederlandse jongen in de ban van de radicale islam kwam. Een boek ook dat aantoont dat een beleid
zeker kan inzoomen op de oorzaken van radicale bekeringen om een wildgroei van
terroristisch geweldaanslagen te vermijden.
De auteur reikt zelfs suggesties aan de politici om een andere koers te
varen, zoals:
1) bewaar de pluriformiteit
binnen de islam:orthodoxie heeft rechten
2) gerichte weerzin tegen
bewezen onethische zaken binnen de islam
3) luister de orthodoxe groep
permanent af, want orthodoxie is een voedingsbodem voor radicalisering en
potentieel geweld
dinsdag 10 november 2015
GEDICHT van Geert Van Istendael
Geert Van
Istendael (het geduld van de dingen)
Romeins olielampje
Uit
grote tijd, uit nacht van aarde zweeft
Een
vlammetje op ons toe, omhooggehouden
Door
vrouw, door slaaf, door grijze man. Het
beeft.
Wat
is er van het donker? Klein vertrouwen
Van
een gezicht, een hand, een kring die leeft.
Geen
licht is lichter. Wie het draagt, verschuift
Met
één hand duisternis. Licht is behoud.
Wat
buiten deze lichtkring ligt, is koud.
vrijdag 6 november 2015
STRIP van Niksdoen krijg je dorst
Strip
VAN NIKSDOEN KRIJG JE DORST van Sokal
Benoît
Sokal is een Brusselse striptekenaar die samen met Schuiten en Comès deel
uitmaakt van de elite van Belgische striptekenaars voor volwassenen. Van hem is de creatie Canardo, de Humphrey
Bogart of inspecteur Columbo van de dierenwereld, zegt Sokal zelf. Inderdaad, de personages in de strips rond
de detectivefiguur Canardo zijn allemaal dieren, uiteraard gekleed zoals mensen. Wat dat betreft doet de omgeving wel denken
aan Animal Farm. En ook de menselijke kleine kanten worden
uitvergroot, eens ze in dierengedaante op de lezer worden losgelaten. Dit stripboek bestaat uit korte afleveringen
en is eigenlijk een bloemlezing van wat Sokal met zijn eendendetective
gepresteerd heeft in de jaren 1976-1984.
Ik vermoed dat je ofwel voor of tegen deze strip bent: zwart-wit,
waarbij duisternis en licht fel tegenover elkaar worden uitgespeeld, uiterst
expressief en gedetailleerd waardoor de striplezer gedwongen wordt om ook
stripkijker te worden. En nu
volwassenen in de ban zijn van boeken om tekeningen te kleuren… misschien dat
de strips van Sokal zich daar ook toe lenen?
dinsdag 3 november 2015
BOEK over de metamorfose van de wereld
DE
METAMORFOSE VAN DE WERELD, de cultuurgeschiedenis van de twintigste eeuw van
Peter Conrad
Metamorfose
betekent zoveel als gedaanteverwisseling. Als je de titel van dit boek leest,
denk je dat het werk focust op de veranderingen die de wereld in zijn
geschiedenis gekend heeft. Maar dan
hebben we het hier niet over sterrenkunde of geologie, maar wel over cultuur. Met
zijn boek wou Peter Conrad als cultuurhistoricus aantonen hoe ferm de wereld
van gezicht veranderd is in de twintigste eeuw, vandaar de ondertitel van het
boek ‘de cultuurgeschiedenis van de twintigste
eeuw’. En natuurlijk kun je zelf al
achterhalen wat de wereld in de vorige eeuw zo veranderd heeft: inderdaad de
beide wereldoorlogen. Maar daar wil
Conrad niet uitgebreid bij stilstaan, en dat is maar goed ook, want dan
bewandel je weer platgetreden paden.
Conrad onderzoekt hoe kunstenaars uit diverse disciplines zoals de
literatuur, filosofie en godsdienst, de beeldende kunsten, de muziek en wat
later de film- en toneelwereld bijgedragen hebben tot een ander gezicht van de
wereld. Maar ook bij de industriële en
wetenschappelijke omwentelingen die de twintigste eeuw heeft gekend krijgen veel
aandacht. De automatisering van bv. huishoudelijke taken, de popularisering van
computer en het internet, hebben drastische veranderingen teweeggebracht, niet
alleen in de wereld, maar vooral ook bij de kijk die de bewoners hebben op deze
wereld en op het leven. Conrad schaatst
moeiteloos van een muziekstuk naar een toneelwerk of een filmfragment om zijn
visie op de doordringende veranderingen te staven. Daarbij maakt dit boek ook voortdurend
duidelijk dat de kunstwerken onlosmakelijk verbonden zijn met de tijdsgeest
waarin ze zijn ontstaan. Een poëtica,
een interpretatie van de werkelijkheid ontspruit dus ook aan de beleving van de
wereld waarin de kunstenaar en zijn publiek leven. Peter Conrad behandelt in 30 hoofdstukken
thema’s als het einde van de wereld in Wenen, het onderzoek van het
heelal, de evolutie van treinen, auto’s
en vliegtuigen, wapentechnologie, de
evolutie van Parijs, het einde van de wereld in Berlijn, de Chaplinrage, de
groeiende belangstelling voor en de grotere invloed van Amerika, de nieuwe en nieuwere mens in de wereld van
de massareclame, enz… Het dertigste hoofdstuk heet Doorgaan dat hij laat eindigen met een foto van een reageerbuis met
DNA, voorafgegaan door de zin: “Binnen
deze enkele molecule gaat het spel van combinaties door en zorgt ervoor dat het
leven doorgaat en nooit ophoudt te veranderen.” (p. 882).
Uit het boek geplukt
p. 15 Maar de oude versie van de menselijke natuur
had nog lang niet afgedaan en de geschiedenis leek aan te tonen dat de mens een
wilde bleef.
p. 19 Alle vooruitgang
is uiteindelijk schadelijk, ook al is die schade uit te stellen.
p. 83 De kunst werkt
net als de wetenschap analytisch en ontleedt voorwerpen in hun samenstellende delen.
Ze voert een onderzoek uit – van het gezicht van een vrouw, of van het heelal –
dat op vernietiging berust. In haar
meest gedurfde vorm beraamt ze de uiterste aanval op de materie door een atoom
te splijten.
p. 125 Mensen zijn
parasieten op een planeet die hun behalve in de bevoorrechte enclaves van
Europa en Noord-Amerika, een bestaan misgunt.
p. 193 Zo nam Picasso
systematisch de hele kunstgeschiedenis door, en maakte zijn voorgangers tot
voorlopers van zichzelf
p. 279 Het gebed is de
ultieme onttrekking aan betrokkenheid bij de gemeenschap, een vrome
voorbereiding op de dood.
p.300 Elk tijdperk had zijn eigen psychologische
karakter. Het classicisme vereerde de rede, de romantiek had diep ontzag voor
de hartstocht, maar ‘wanneer het modernisme “mens” zegt, bedoelt het de
zenuwen.’ Bahr vatte de stemming van de
nieuwe mensen samen als een ‘mystiek van de zenuwen’ of ‘virtuositeit van de
nervositeit’.
p. 304 Revoluties gaan altijd verder dan de
aanstichters ervan hadden bedoeld
p. 316 Verzamelen dwingt de willekeur tot een
militaire discipline. Een verzameling is
bovendien een kleine, persoonlijke investering in onsterfelijkheid.
p. 346 Omdat we in ons innerlijk zo sterk van elkaar
verschillen, proberen we de vrede te bewaren door er uiterlijk hetzelfde uit te
zien.
p. 456 De beschaving, zei Freud, is een geïnstitutionaliseerd
en onderdrukkend geweten, waarvan de last ons opzadelt met psychische onvrede.
p. 474 Een tijd zonder goden moet wel afgoden
maken. Daarom produceren de massamedia
‘instant mythen’ voor onze onmiddellijke consumptie, zoals Cocteau zei, ‘door
mensen uit te vinden die al bestaan en ze een denkbeeldig leven te geven’.
p. 475 Maar de mythologie zelf behoudt haar macht over
ons, en haar meest schaamteloze verzinsels vertellen de waarheid over onze
begeerten en over noden die we, bij gebrek aan een beter woord, maar geestelijk
zullen noemen.
p. 506 We leren praten, suggereert Chaplin, om ons
ergens uit te kunnen praten. Beter dan wie ook laat hij zien dat het lichaam,
zelfs als het zwijgt, in staat is leugens te vertellen over zijn werkelijke
beweegredenen.
p. 509 Gelach heeft geen geweten en kent geen
mededogen
p. 512 Chaplin was de eerste op maat gesneden god van
de twintigste eeuw; een wereldwijde beroemdheid, wiens uiterlijk een eigen
leven was gaan leiden en de man zelf overbodig had gemaakt.
p. 599 Amerika is uitgevonden om het tweedracht
zaaiende, onderdrukkende Europa van zichzelf te redden: een geweten in
ballingschap, aan de overkant van de oceaan.
p. 638 Het tijdperk van het licht kwam in Hiroshima
ten einde. De atoombom stelde alles binnen
zijn bereik aan het zonlicht bloot.
p. 655 Wat wij een ongeluk noemen, kan in
werkelijkheid wel opstand zijn
p. 656 Als de menselijke geest ineens rekening moet
gaan houden met nieuwe werkelijkheden, heeft fictie zijn nut
p. 699 Terugkijkend op je tot stilstand gekomen zelf
zie je dat je rusteloze angsten er niet toe doen. Waarom zouden ze ook, als er
zo ontelbaar veel, aan de lopende band nieuw geschapen anderen zijn die
hetzelfde lot delen?
p. 702 Het is beter na te maken dan te scheppen, want
wie iets creëert, verwijst naar de omgekeerde mogelijkheid tot vernietiging.
p. 710 De
industrie bedenkt een nieuw uiterlijk en merkt vervolgens dat iedereen het
accepteert.
p. 732 Warhol vond het verlies van die goddelijkheid
niet erg. ‘Praters,’ redeneerde hij, ‘doen iets.
Schoonheden zijn iets.’
p. 753 Ons gevoel van morele gepriviligieerdheid even
terzijde schuivend moeten we ons de vraag stellen hoe we het misbruik van
andere soorten, of van de natuur zelf, kunnen rechtvaardigen. Zelfs vee dient niet te worden behandeld als
die gekooide, uitgehongerde, in elkaar geslagen joden in de wagons.
p. 837 In mythen bestaat eerst de ruimte, en is de
tijd daarvan afgeleid. De stoffelijke
wereld is de primaire realiteit en gaat vooraf aan onze vluchtige reis
erdoorheen. Door verhalen te vertellen
kennen we een geschiedenis toe aan die bestendige ruimte. Maar aan verhalen
komt een eind, opgeslokt door de tijd, terwijl de ruimte – het gebied dat we zo
graag zouden willen antropomorfiseren – onverzettelijk en stil voort bestaat. Deze verankering heeft een remmende invloed
op de geschiedenis en verhindert de tijd om zijn loop naar het einde te
beginnen.
p. 845 Aangezien we niet kunnen verdragen dat de
natuur van toevalligheden aan elkaar hangt, leggen we haar aan de hand onze
eigen culturele behoeften aan banden.
p. 855 Een citaat kan een onverdraaglijke nostalgie
oproepen, het verlangen naar een verloren thuis uit het verleden.
p. 860 Modernisten hebben er altijd plezier in gehad
net te doen of ze vandalen waren.
p. 882 (laatste zin): Binnen deze enkele molecule gaat
het spel van combinaties door en zorgt ervoor dat het leven doorgaat en nooit
ophoudt te veranderen.
Snippers uit het boek
Fin du siècle, fin du globe
Na
godenschemering, kwam de mensenschemering
Potsdammer pLATz
is het belangrijkste plein van de 20ste eeuw
75: Proust over de
roman: ‘En voor mij is de roman niet
alleen vlakke psychologie, maar ook psychologie in ruimte en tijd’
Het bestaanstempo
wordt sneller door trein en vliegtuig
Een snelschrijver
draait en beweegt
De auto als
anatomie en sterfelijkheid van de mens: auto is lijkwagen
Het vliegtuig
verandert perspectief: de mens kijkt ook vanuit de lucht
Zaum = ga voorbij
aan de rede, over taal en woordspelletjes zoals bij dada.
De auteur
experimenteert om de taal los te maken van de betekenis en de wereld te
ontmenselijken.
De atomisering van
de wereld: de mens lost op in zinloosheid
De cut-uptechniek
van William Burroughs
Alfred Polgar wil
geen romans lezen, maar wel grammatica’s om het even van welke taal. De
presentatie van de vorm en de functies van de taal vergenoegde hem
Een naam houdt
niet iemands identiteit in.
Toen in december
1910 het karakter van de mens veranderde, liet dat het menselijk lichaam niet
onberoerd.
De terminologie
van Forster over de personages in de roman doet denken aan kubisme, bv. flat
character
Picasso kopieert
liever anderen dan zichzelf te herhalen
205, De schilder
moest een pianist zijn
Heeft het over
muziek van Berg, Mahler, Bartok, Schönberg, Wagner
Voor Schönberg
bewees Mahlers muziek het bestaan van de ziel.
245 Ik ben geen
pacifist
Blaise Cendrars:
‘J’ai tué’
251 de humanisatie
van de kubistische oorlog
De bommenwerper
als protagonist van de 20ste eeuw
Filosofen met hun
ideeën zoals Nietzche, de filosoof met de hamer
Het lichaam is de
coördinatie kwijt
Machines van
comfort worden machines van oorlog
De primitieve
geest schuilt in ieder van ons.
Maar analyseren is
atomiseren, afbreken. Het denken wordt destructief
De tragische
ironie is dat juist die kwaliteit die de bron is van de unieke charme en waarde
van de Europese beschaving – het zelfbewustzijn van het individu en van de
verschillende nationaliteiten – tot onenigheid en verval kan leiden.
267: misschien
willen we wel oorlog?
Russen geloofden
in de technologie van de perfecte maatschappij
De kakafonie van
de muziek
Kunst van
Prokofiev, Sjostajatowitsh, Majakowvski, Eisenstein
Over de vele cafés
in het Westen en de weinige cafés in Moskou
Veel besproken is
het boek: The man who was Thursday ,
roman van Chesterton.
De straat wordt
geen ontspannen publiek domein meer maar wel een gecontroleerd plein met angst
voor afluistering
De dichter wordt
een ambachtsman die op zijn eigen wijze aan de opbouw van een nieuwe
maatschappij bijdraagt. Majakowski noemde rijm een soort cement waarmee zinnen
verbonden worden; hij vergeleek ritme, ‘de oerkracht en de oerenergie van de
poëzie’, met elektriciteit, met het voltage waarop Lenin vertrouwde bij de bouw
van het communisme.
Volgens Walter
Benjamin was het ene regiem niet beter dan het andere
Stalin had beloofd
dat hij een ‘monteur van zielen’ zou zijn
Voor Freud is
schoonheid gelijk aan perversiteit
De wereld en het
ego was in stukken gedacht, net als de architectuur
De Eiffeltoren
luidt de ijzertijd in
De architectuur
van Van de Rohe, Gropius, Le Corbusier en Schlemann komt ter sprake
Het glazen huis
der surrealisten, maar Hitler tolereerde die doelloze doorzichtigheid niet
De surrealisten
schiepen heilige dingen zoals de strijkbout met spijkers van Man Ray,
beschouwden zij als fetisj
Voor de
surrealisten was het mysticisme een drug die binnen ieders bereik lag en een
gegarandeerd directe werking had
De Sade daagde met
zijn excessen God uit en voelde zich niet gestraft voor zijn seksuele
escapades.
Fotgoraag Brassai
zwerft door Parijs, stad van genot, waar sex wordt geradicaliseerd met amorele
speeches
De fisicofollia
De kwade geesten
van de Duitse inflatie waren financiële atheïsten, mannen die wisten hoe ze
geld konden produceren juist omdat ze er niet in geloofden.
De mensen
betaalden graag voor het voorrecht de realiteit vervangen te zien worden door
een schimmenspel
Er is geen
maatschappij: veel beschouwingen en artistieke verwijzingen naar Berlijn
De muur van
Berlijn wordt artistieke uitlaatklep
Kritiek van
schilder Emile Nolde op Europa als Avondland: dat is kunstmatig en arrogant
De muziek van
Debussy klonk als herovering van de cultuur door de natuur
Er is een museum
van Fritz Lang in appartement in Berlijn
Over Gauguin en
balletdanser Nijinksi
Mexico heeft de
revolutie en de onrust politiek geïnstitutionaliseerd
Afkeer van het
publiek voor de negerdansen van Josephine Baker, die Westerse artiesten
inspireerde
Thomas Mann was tegen
het onbewuste en het excessieve
Stravinsky was een
revolutie met zijn Le Sacre du Printemps
Hoe Hitler zich
spiegelde aan de verering van de goden, en zeker aan Wagners Wotan
De machines keren
zich tegen ons.
Schlemmer
verklaart dat het lichaam een geheimzinnige reeks symbolen is.
R.U.R. = Rossums
Universal robot van Capek
De genesis wordt
herschreven en het omgekeerd het einde van de wereld herdacht
Huxley heeft
Chaplin ontmoet
Chaplin is een
sentimentele socialist
Kritiek van
Chaplin op Brecht en Eisenstein
Chaplin vond dat
de ruimte een gevangenis is, een plek, net als de hel van Sartre, waaruit geen
ontsnappen mogelijk is.
Hoe de film
kijkende mens wordt beïnvloed door montage en door collage kunst
!!!! p. 530
SCHRIJFOEFENING!! Karl Kraus was een ‘eenvoudige krantenlezer’ geworden: hij
gebruikte schaar en lijm om de schizofrenie van de hedendaagse geschiedenis aan
te tonen: op een en dezelfde bladzijde van een krant lees je een bericht
overeen kapotgeschoten leger en een verslag van een feestelijke opening
536 ode aan het
licht door o.a. Niels Bohr
537 !!!!
SCHRIJFOEFENING: beschrijf voorwerp van uit verschillende standpunten én
lichtinvallen met woorden
542 over films van
Kieslowski (trois couleurs); P. Greenaway
544: Léger: ‘Laat
uw ogen, laat uw bril vervangen. De film gaat beginnen’.
545 clair obscur +
het omgekeerde
546 Volgens Léger
bevinden we ons in het tijdperk van de specialismen
548 over films van
Godard
550 fotografie
werd een democratische kunst
552 camera is het
geweten van de mensheid geworden.
553 Welles: ‘U
gaat niet deze film zien, deze film gaat u zien’
554 Bunuel ziet de
destructieve mogelijkheden van de film
555 Bunuel wil het
oog doorprikken om de dromen zichtbaar te maken
558 de
beschadiging van het oog
560 nimfolepsie =
verliefdheid op lichtende schimmen
562
filmvoorbeelden van films die iets laten zien die we normaal gezien niet kunnen
zien
569 tijdperk van
de rede is voorbij als Hitler boeken wil verbranden en de moderne kunst
verbiedt. Hitler veroordeelt het christendom
De nazi’s grijpen
terug naar het verleden, het oude Rome
579 Speer zei dat
Hitler boeken niet vertrouwde omdat de lezer zich in asociale eenzaamheid kon
opsluiten. Hitler wou collectieve zaken
als theater, show, sport
582 Hitler is
jaloers op Japanse shintoïsme
583 Albert Speer
ontwerpt Germania, nieuwe hoofdstad
Heidegger: zijn is
heimwee naar leegheid
584 Volgens Speer
herinneren de grote overkoepelende ruimtes het individu aan het feit dat hij
maar een vlekje was, door hier binnen te gaan zou hij atomisering ondergaan
586 Blitzbezoek
van Hitler aan gevallen Parijs
Pirandello, Pound,
Cocteau, Genet in de ban van Mussolini, Hitler en Stalin
586 zij Hitler en
De Sade de meest bevrijdende geesten?
590 manuscript van
De 120 dagen van Sodom van De Sade ontdekt in Duitsland in 1904
593 Mishimia
aangetrokken door esthetisch-terroristische.
Hij pleegt zelfmoord
596 Olympische
spelen in Japn in 1940 waren chaotisch.
600 een lofzang op
Amerika door Maurois, Breton, Varese
607 Brecht was
verwonderd over onrustig bewegende Amerikanen in auto’s
608 Picasso ziet
New York als kubistische stad
609 de
mechanisatie van Amerika
610 Door het
geluid van de kabels realiseerde De Beauvoir zich de triomf van de abstractie
van Amerika
619 Camus en
Brecht beginnen te twijfelen over Amerika
625 de Western
films hopen op het einde van de geschiedenis, op een tijd waarin boer en knecht
vrienden zullen zijn
627 The good, the bad, the ugly verwijst
naar de Europese geschiedenis van de 20ste eeuw
628 Fotograaf
Frank ziet een zwartwitfilm van Brady als symbool voor hoop en wanhoop
630 Isherwoord
noemde Californië een tragisch land – zoals Palestina, zoals elk beloofd land;
de tragiek was dat de beloftes altijd gebroken worden
632 ‘net echt’-
foto’s
633 Eco ziet het
hyperrealisme van het land
Jean Baudrillard
zegt dat Amerikanen een nieuw ras zijn: niet helemaal menselijk meer, omdat
menselijkheid immers onvolmaaktheid betekent.
641 de oerknal
(begin, schepping) en de kernbom (eindpunt, vernietiging)
Film: Rebel without a cause (over atoomboom)
643 Zabriski point
646 Catch 22
649 Rosenquist
bevestigde dat de natuur na de bom was veranderd
651 Dr.
Strangelove: film met ‘drones’
652 Regenboog van
zwaartekracht (Pyncheon)
662 Stieglitz
schreef in 1923 in zijn buitenhuis in Lake George over het oneindige en
gebleekte, heerlijk abstracte Amerika dat hij omschreef als ‘Wit – wit – wit –
zo schoon’
679 De beatnik en
de armoede
683 Art Garfunkel
stak tussen 1984 en 1996 het continent te voet over.
685 Hugo Ball
beweert in 1917 dat een duizendjarige cultuur desintegreert: er zijn geen
zuilen en ondersteuningen, geen funderingen meer… die zijn allemaal tot
ontploffing gebracht.
686 Goebbels wil
individualisme vernietigen
687 Speer vond de
massaverrukking door Hitler op gang gebracht prachtig.
689 Sjostakovitsj
bouwde in zijn symfonieeën geheim stukken die karikaturen zijn op het sovjet
regime
Kundera begreep
Sjosakovitsj
691 Bettelheim
bezoek t Israël in 1964 en vindt het een totalitaire staat
692 Vance Packard
vindt dat Amerikanen het meest gemanipuleerde volk buiten het Ijzeren Gordijn
701 Warhal had een
gebrek aan levensangst dus mocht hij niet bij de kunstenaars horen
Cage alles wat de
mens maakt is muziek
706 De jaren 60:
Think silver (zilver was de toekomst, ruimtevaarders droegen zilveren pakken)
709 de mode
herhaalt zichzelf
710 Warhol:
voorstander van de spijkerbroek
712 Warhol als
schoenindustrieel
717 ‘Tijd is niet
meer en ruimte is verdwenen’
720 hoe
huishoudelijke apparaten ons leven beïnvloeden
De telefoon, en
fax en antwoordapparaten
728 De
schrijfmachine, dictafoon zijn bevrijding van Henry James
Blindtypen
729 Leve de
tikfouten
731 Warhal trouwt
met een bandrecorder die hij mijn vrouw noemt:
732 Warhol houdt
van voortplantingstechnologie want hij beweert niet verliefd te worden
!! Als Conrad het
heeft over films vermeldt hij telkens de namen van de acteurs en zelden van de
personages die ze vertolken. Alsof de
acteurs hun eigen leven spelen, toch wat bizar.
735 Glenn Gould
ondersteunde technologische mogelijkheden: hij zou de solopartij alleen opnemen
en dat zou kunnen gemixt worden achteraf met een opname van het orkest
737 de walkman
740 anekdotes over
mentaal fotograferen
744 over video en
tv
751 het internet
en de virtuele realiteit
758 Het trieste der
tropen van Levi-Strauss
756 Over Primo
Levi
759 Robbe-Grillet:
de mens is hypocriet
760 metaforen van
de kleuren
De mens kijkt naar
de wereld maar de wereld kijkt niet terug.
760 Steppenwolf
Hesse
762 Levi + entropie
+ verraad + humanisme
764 Foucault
beschouwde de mens als een uitvinding van de laatste tijd. En eentje die zijn langste tijd misschien wel
gehad heeft.
765 Isherwood +
Muscle Bach
766-7
Schwarzenegger + Terminator
758 Total Recall van verhalen
+ Blade Runners
(van P¨hilips K. Dick)
774 Racisme:
zwart/ balck/ kolonisatie
776 kritiek op overwicht van de blanken
780 de vrouw/
homoseksueel als onderdrukte
786 natural born
killers
790 Virginia Wollf
wat is de sexuele
aard van de geest?
791 Gore Vidal met
zijn boek Myra Breckinridge
794 Valerie Solanis/
lesbo die Warhol neerschoot
795 seks verandert
in de 20ste eeuw, net als de aarde, en ging de verantwoordelijkheid
voor het vaststellen van de persoonlijke identiteit bepalen
796-7 de
homogemeenschap
798 onderdrukkende
gedachte dat seks dient als voortplanting
798 Isherwood als
homo
801 nieuwse
cultuur van het mysticisme van de genitaliën/ sadomasochisme
De Sade
802 nieuwe
sexperimenten: roekeloos explorerende sex
van de binnenkant
AIDS
Vb. Forster, Isherwood, White, Mapplethorpe,
805 Japn: geen
individu meer maar afstandelijk samenleven
806 Japanse kijk
op leven in de gemeenschap
809 Japans woord: ‘batakusai betekent
‘boterachtig’ en verwijst naar de walging van de jappen voor de westerlingen
die een lactosestank uitwasemen door hun voeding
811-12 Na WO II
worden de Jappen zelfzuchtiger
813 het nut van
karaoke is je opruiende, onbeleefde, buitenlandse sentimenten ten gehore
brengen
817 De jappen
kopiëren de architectuur van het Westen
821 illusies =
mono igai no mono = dingen die geen dingen zijn, zoals een meloen: pas als je
hem opensnijdt weet je hoe hij smaakt
824 architect Ito
ziet het gebouw als een kledij
Hij maakt het
lichaam tot een geweten
829 de jappen
volgen lessen in buigingsgraden
834 de ontdekking
van de nieuwe gebieden en de eindigheid van de ruimte, dankzij het internet
835 Hesse, Siddharta verdrijft de tijd door
meditatie
838 Lévi-Strauss
vindt in Sao Paulo zijn wereld niet terug
Hij noemt zich
entropoloog die zichzelf ziet als een onvolmaakte verbinding tussen lichaam en
geest.
839 misschien is
het wel de taak van de postmoderne tijd om de wetenschap weer ondergeschikt te
maken aan de mythe
Ortega Y Gasset
wordt veel geciteerd
854 Warhol
beweerde dat eindigheid snelle vernieuwing tot gevolg zou hebben. Dus de nieuwe stad bevat geen
antiquiteiten.
Eco beweert dat we
emotioneel geremd zijn, doordat we te veel weten.
Man en vrouw
durven niet meer zeggen ‘ik hou van jou’ omdat het teveel zou klinken als een
smakeloos zinnetje uit een liefdesromannetje of dito film. Dus we zetten het
tussen aanhalingstekens.
Marinetti
veroordeelde musea en noemde ze begraafplaatsen. Duchamp raadde aan alle Rembrandts van de
muren van de tentoonstellingszalen te halen en ze als strijkplank te gebruiken.
Boulez publiceerde
een aanval op het saaie orthodoxe serialisme in de muziek.
Forster schreef
dat de tijd de vijand moet zijn van de romanschrijver, maar de ruimte heft de
tijd op net zoals in het museum zonder muren dat André Malraux voor ogen had.
Borges hechtte
grote waarde aan boeken omdat ze prachtige, oncontroleerbare verdichtsels
waren.
Hoewel het soms
lijkt alsof het verleden dictatoriale macht over ons uitoefent, is het verleden
in feite overgeleverd aan onze grillige herinneringen
Freud beschouwde
hypermnesie als de ziekte van deze eeuw: we herinneren ons te veel.
Het spel is onze
metafoor voor het leven en voor de manier waarop we onze tijd besteden.
Eco merkt op dat
het schrijven van een roman een kosmologisch gebeuren is.
Abonneren op:
Posts (Atom)