De oude brandweerman
Het kleine stadje ligt zo stil
In het donker van de nacht
Opeens weerklinkt er schel en
schril
Een kreet heel onverwacht:
Brand! Brand!
nu komt de oude brandweerman
krakend uit zijn bed.
Hij trekt zijn
brandweerkleren an
En grijpt zijn brandweerpet
Brand! Brand!
Daar komt hij bij de
vuurhaard aan,
Het is midden in de stad
Als dat brandje uit gaat
slaan,
Maak dan je borst maar nat.
Nu krijgt de oude
brandweerman
De brandweer-brandweerspuit,
Maar ach zijn lot is
vreselijk:
Er komt geen druppel uit.
Brand! Brand!
