woensdag 22 augustus 2012

Gedicht van Hedwig Speliers




Herinnering 

Zij is vol van mijn voorgaande eeuw
En haar stem is rijk van verte, vertier
Dat zij aan de dag ontlokt verwekt
In de namiddag een bloeiende boomgaard. 

Ik zie mij liggen tussen haar groene grassen,
Ik zie mij lachen op geelgegraande akkers,
Ik zie mij zingen aan haar instrument
Opgespannen aan acht verliefde snaren. 

Hier is later nu, het verschil tussen dag
En nacht is verschil tussen man en vrouw.
Beide onontbeerlijk en als we ze missen
Valt dauw al te gauw tussen haar en hem.