vrijdag 25 november 2016

GEDICHT van Jan Boerstoel

Souvenirs

Er wordt weer heel wat prachtigs mee naar huis genomen:
een asbak waar een wulpse Lorelei op prijkt,
een blikken Eiffeltoren die van koper lijkt,
een echte imitatiezijdensjaal uit Rome,

Manneke Pis in zakformaat dat ook kan plassen,
een heilige uit Benidorm (made in Taiwan)
van plastic en waarvan het lichtje branden kan
en stapels leuk bedrukte T-shirts, petjes, tassen.

Om maar te zwijgen over ziektes en de rest...
Wat dacht u van de Afrikaanse varkenspest?


dinsdag 22 november 2016

BOEK: Aapmens

Résultat de recherche d'images pour "AAPMENS door Rod Caird"Het is interessant als je de ontwikkeling van de chimpansee met die van de mens vergelijkt: van zijn eerste tot iets minder dan zijn 5de wordt de babychimpansee gevoed, gedragen en beschermd door de moeder, wat in grote lijnen overeenkomt met die van de mens.  Maar dan komt het verschil: vanaf zij, vierde levensjaar leert de chimp wat hij moet eten en zoekt zijn eigen voedsel, loopt en klimt en speelt en leert zich te gedragen.  En dat tot ongeveer zijn tiende levensjaar.  Een mens leert vanaf zijn vijfde tot en met zijn 16de taal, ontwikkelt sociale en fysieke vaardigheden, leert over zijn omgeving, maar wordt nog steeds gevoed en beschermd door zijn ouders (in tegenstelling tot de chimp).  Bij de mens gebeurt dat pas gemiddeld rond het 18de levensjaar.   Tegen dan is de chimp al volop bezig met de voortplanting en het sociaal verkeer, en de opvoeding van zijn nageslacht, iets wat bij de mens pas veel later gebeurt. Dus, de ouders hebben bij de mens een veel langere band met hun kinderen dan bij de chimps, die gemiddeld al op 40-jarige leeftijd sterven. Dit en andere aardige wetenswaardigheden over verschillen tussen de aapachtigen en de mensen kan je lezen in het vlot leesbaar en aantrekkelijk geïllustreerd boek AAPMENS, het verhaal van de evolutie van de mens, geschreven door Rod Caird.

vrijdag 18 november 2016

BOEK: Zwitserleven

Résultat de recherche d'images pour "caroline de gruyter zwitserleven"

Zwitserland?  Wat roept dat bij je op?  Uiteraard, de bergen, de heel verzorgde wegeninfrastructuur, de sympathiek ogende bergdorpjes, de behulpzame bewoners, de herbergen met hun heerlijke kaasfondues…   Of doet Zwitserland je denken aan het bankgeheim, dat langzaam maar gestaag aan het afbrokkelen is? Dat laatste dankzij de Amerikaanse wetgever die de Zwitserse grootbanken verplichtte om de rekeningen van de rijke Amerikaanse staatsburgers openbaar te maken, anders zouden de banken niet meer kunnen opereren op Wall Street. Wat natuurlijk niet kan voor een internationale bank die vooral in dollars haar verrichtingen doet.  En ook Europa volgde en eiste van de Zwitsers financiële transparantie wat betreft de tegoeden van Europese onderdanen.  Zwitserland dat niet tot de EU behoort, knarsetandde maar kraakte ook, want moest uiteindelijk het zo heilig gewaande bankgeheim ferm afzwakken.   Een uitermate meeslepend boek over het Zwitserland van de jaren 2000 schreef de Nederlandse journaliste Caroline de Gruyter, die zelf toegeeft dat ze de laatste jaren nooit zoveel over economie en financiën heeft moeten schrijven dankzij de  wantoestanden die ze ondervond tijdens haar vierjarig verblijf in Zwitserland. Ze is getrouwd met een Belgisch-Portugese diplomaat. De Gruyter heeft het verdriet gezien, gehoord en gevoeld van die talrijke Zwitsers die op een of andere manier werkten of verbonden waren met Swissair die luchtvaartmaachappij die failliet ging door wanbeheer van de talrijke verantwoordelijken.  In Zwitserland was zij getuige van de grote spreidstand tussen globalisering aan de ene kant en eng-nationalisme aan de andere kant.   De Zwitsers verwelkomden bedrijven uit het buitenland en stimuleerden hen, maar tegelijkertijd was datzelfde land heel angstvallig tegenover de EU, en de betutteling van Brussel. Met als gevolg dat de Zwitsers zelf om hun welstand en economie te beschermen als eerste hun wetgeving aanpassen, als Europa nieuwe Europese maatregelen uitvaardigt op economisch of zakelijk gebied. Zwitserland met Genève dat tijdens de fêtes de Genève in augustus overspoeld wordt door gulle en weldadig levende Arabieren die baden in de wellustige luxe maar tegelijkertijd het dagelijks leven van de Zwitsers verstoren.   Dit boek is een uitermate onthullend verhaal dat de ogen opent over hoe krachtig het kapitalisme is. 

Wat we leerden uit het boek:

1) De economische crisis, vooral door het bankenschandaal, was eerst zichtbaar in Zwistersland en dan pas in EU.  Dus, volg Zwistersland op de voet en voorspel de financiële toekomst van Europa;
2) De Amerikanen gijzelden de UBS (de grootste Zwitserse bank) door hen de toegang te ontzeggen tot Wall Street als ze de namen van rekeninghouders niet bekend maakten.  Wat is een grootbank zonder dollars?

3) Er zijn ook grenzen aan globalisering: zie Zwitserland

4) De economie is mondiaal, de politiek is dat niet

5) Hoe rijke Saoudische Arabieren zeer veel geld uitgeven, wat verlokkelijk is voor Zwitsers, wat contradictorisch is met de nationalistische aard van de Zwitsers. Dat is de botsing tussen moraal en kapitaal

6) Elk kanton heeft een groot deel aan eigen wetten, maar vreemd genoeg, zijn ze zelf niet zo voor uitwisseling van gegevens onderling

7) Er zijn herbergen die concurreren met overheerlijke kaasfondues

8) De Zwitsers hakken zelf hun kerstboom

9) In de grensgebieden met Frankrijk is er druk heen en weer verkeer van Zwitsers die bv. In de Aldi in Frankrijk gaan kopen (want de Aldi mag zich niet vestigen in Zwitserland)

10)       Zwitsers zijn heel hoffelijk in het verkeer, maar begrijpen dat er strenge boetes zijn.

11)       Zwitsers zijn geen anarchisten en vertrouwen het gezag en zijn dus ook hiërarchisch ingesteld

12)       Filmtip: ‘Grounding’ over failliet van Swissair

13)       De macht van de internationale bedrijjven met hun taxfree zones is heel sterk
14)       Jodelen is een therapie tegen wortelloosheid, die de Zwitsers er doen aan herinneren dat ze ook nog een eigen cultuur hebben

15)       Hoe Amerikaanse experts antwoorden op moeilijke vragen over mensenrechten: ‘classified’ of ‘lex specialis’, dus zonder een duidelijk antwoord te geven

16)       ‘Locavoren’ zijn mensen die alleen voedsel eten dat van binnen een straal van 200 kilometer komt

17)       De crisis in de bankensector is te wijten aan de heel gecompliceerde credit fault swaps die alleen ingewijden begrepen. Dus die konden niet gecontroleerd worden door hun bazen, omdat die er zelf niets van begrepen dus UBS = united bandits of Switzerland

18)       Bij de bank werkten op hoog niveau de ongevoelige macho’s en de verslaafden die een liederlijk leven leidden en geen moraal hadden

19)       De Zwitserse mannen moeten altijd gevechtsklaar zijn: daarom hebben ze allemaal een wapen in huis. Gevolg: veel moorden en zelfmoorden

20)       Vissers, boeren en boswachters hebben nog krediet bij de bevolking omdat zij afstand nemen van de ratrace

Uit het boek geplukt

p. 21 ‘Hier clasht de logica van de economie die compleet internationaal geworden is, heel hard met die van de democratie, die puur nationaal is gebleven.

p. 167  Als je de economie uit de politiek haalt, ofwel de rationele component, wat hou je dan over? Vooral nog de emotionele component. Sentimenten. Gevoelens. Identiteit.

p.180 Als er één inzicht is waarmee ik Zwiterserland verlaat, dan is het wel dat de mens tegen zichzelf beschermd moet worden, anders doet hij wat hij niet laten kan en richt hij zichzelf ten gronde.


p. 189 Nieuwsprogramma’s op tv gaan niet meer over informatieoverdracht, maar over wie de beste oneliner scoort.

dinsdag 15 november 2016

GEDICHT van Koos Geerds

Kakkerlak

Wij bikken, wij bakken, wij putten, wij poten,
wij paffen, wij puffen, wij deppen, wij dopen,
wij tappen, wij typen, wij boeten, wij bijten,
wij bieden, wij baden, wij dieven, wij duiden

de petten, de pitten, de peten, de pot,
de daken, de doeken, de dekens, de dot,
de kiespijn, de kieskauw, de kookpot, de kruik,
het bokbier, de bierbuik, de bouwdoos, de bruid,

het heethoofd, het hinkhok, de hoogheid, de huid,
de hofheer, de houtmijt, de helhond, het huis,
de baker, de beker, de bakker, het brood,
de doerak, de duivel, de drugspuit, de dood.


zaterdag 12 november 2016

GEHOORD op 12 november 2016

Welcome to this blog.  Let us know which song from the list below you want to hear again. Send a mail to bibnieuws@gmail.com

Stem je nummer in de bibtop 15 én, misschien in, de top 1019.   Mail je favoriete songs uit de playlisten hieronder door naarbibnieuws@gmail.com
De songs in hoofdletters vind je weer in de
top 1020

UITVOERDER
TITEL
CD uit de BIB van Deinze
1
BRYAN FERRY
LET'S STICK TOGETHER
Het allerbeste uit classics 1000
2
Bobbejaan Schoepen
Café zonder bier
Het beste van
3
GOOD SHAPE
TAKE MY LOVE
Depréhistorie 1994
4
The Staple Singers
Will the circle be unbroken?
The best of Country and Bluegrass
5
DIMITRI VEGAS, LIKE MIKE & NE-YO
HIGHER PLACE
Ketnethits: best of 2015
6
Scott Matthew
Love will tear us apart
Unlearned
7
KATE BUSH
WUTHERING HEIGHTS
Het beste uit Radio 1 Classics
8
Beth Orton
Candles
Sugaring Season
9
LAS KETCHUP
THE KETCHUP SONG (ASEREJE)
Hijas del tomato
10
Conor Oberst and the mystic valley band
Big black nothing
Outer South
11
BILLY JOEL
GOODNIGHT SAIGON
Greatest hits
12
Gabrielle Aplin
Keep on walking
English rain
13
SAM COOKE
WONDERFUL WORLD
The Man and his Music
14
James Blake
Limit to your Love
StuBru Afrekening 50
15
THE BEATLES
NORWEGIAN WOOD
The Beatles greatest hits

CARL MARIA VON WEBER 18/11 1786 _ 1826

vrijdag 11 november 2016

BOEK: Naakt van Jean-Philippe Toussaint

Résultat de recherche d'images pour "Naakt van Jean-Philippe Toussaint"

Naakt, een roman van Jean-Philippe Toussaint begint met een bizar openingstafereel.  We zijn in Japan op een haute couture modeshow waar een model een honingjapon zal voorstellen, omringd door een zwerm bijen.   Hoe dat afloopt, lees je zelf maar in dit openingstafereel dat schijnbaar losstaat van het hoofdverhaal in dat boek.  Het verhaal van de roman draait rond de bizarre verhouding die de ik-verteller heeft met Marie, die door haar artistieke bevlogenheid, o.a. als modeontwerpster, een vrouw van de wereld is.   Marie en de ik zijn op Elba met vakantie geweest, hoewel ze beslist hebben om te scheiden.    Maar na twee maand trekken ze weer naar Elba om de begrafenis bij te wonen van de huisbewaarder van het huis dat Marie op Elba heeft.  En daar komen ze terecht in een spiraal van gebeurtenissen, die de verhaalspanning ten goede komt.
Maar de sterkste kant van het boek schuilt in de beschouwingen over liefde, leven en dood van de ik-figuur, waardoor deze roman de lezer ook tot nadenken en meevoelen aanzet.    In de ontknoping van de roman slaat Toussaint een brug tussen het leven en de kunst.   Het enige wat vreemd blijft in het verhaal is dat de ik-figuur vertelt dat hij op een nacht een Japans museum is binnengedrongen met zoutzuur, maar nooit komt de lezer waarom hij dat precies gedaan heeft.  Oh ja, toch nog even meegeven dat Toussaint houdt van lange zinnen.  Een beetje onvermijdelijk bij mijmerende filosoferende literatuur.  En aanvaard ook, dat Toussaint een paar keer abrupt het ik-vertelperspectief doorbreekt en onverwacht een alwetende verteller wordt.
Uit het boek geplukt
p.23 Want perfectie roept verveling op, terwijl het onvoorzienbare levendigheid schept
p; 39 Maar is elke ware liefde, dacht ik bij mezelf, en, ruimer gezien, elke intentie, elke poging, al was het maar het ontluiken van een bloem, het tot wasdom komen van een boom of het tot stand brengen van een kunstwerk, niet altijd, onvermijdelijk, een herbeleven omdat de liefde maar één doel heeft en als enig streven te volharden in haar bestaan?
p.140 Wanneer je iemand gaat opzoeken op een begraafplaats, spreekt het vanzelf dat je hem niet te zien krijgt, is het heel gewoon dat je hem niet vindt, want hij is niet te vinden, nooit, het betekent de confrontatie met zijn afwezigheid, zijn onherroepelijke afwezigheid.


p. 143 Toen besefte  ik dat alle belangrijke gebeurtenissen in mijn leven zich in mijn geest altijd omzetten in beelden, en dat wat aanvankelijk onbeduidend mocht hebben geleken, de scènes die prozaïsch, bijkomstig of toevallig bleven zolang ze nog verscholen lagen in het werkelijke leven waarin ze zich hadden voorgedaan, nadat ik ze nog eens had opgeroepen in mijn geest, ze nog eens had bewerkt, ze had laten rusten, er nog eens lang over had nagedacht, geleidelijk een nieuwe materie werden waaraan ik een andere vorm gaf, die ik zette naar mijn hand om de ware aard ervan zichtbaar te maken, en een onbekend beeld te laten verschijnen, waarin zowel herinnering en gevoel als geheugen en gevoeligheid hun aandeel hadden.

vrijdag 4 november 2016

BOEK: Ricorso van Elie Saegeman

Résultat de recherche d'images pour "Elie Saegeman"

Hoe zou het met Octave Landuyt zijn?  De kunstenaar over wie ik mensen horen getuigen hebben dat kijken naar zijn werk hun leven op slag veranderd heeft, hen tot een inzicht doen komen heeft…   Ja, Octave Landuyt stelt het uitermate goed en hij leeft nog.   Een artiest van het formaat van Landuyt blijft alvast onsterfelijk door zijn werk.   In kunstmiddens is de figuur van Landuyt niet onbesproken, maar dat is begrijpelijk want naast een uitzonderlijk begaafd technisch kunstenaar had hij ook een commercieel talent.   Lang voor de tijd van overheidssubsidies waar kunstenaars naar hengelen, heeft Landuyt zelf de moeilijke weg kozen om te leven van zijn kunst.   En dan maak je compromissen, weliswaar tot op zekere hoogte. Want als je nu zijn beeldhouwwerk, keramiek, de goudsculpturen, de juwelen, de grafiek, de textielontwerpen voor de wandtapijten en mode, de ensceneringen voor theater en opera bekijkt, dan herken je de onmiskenbare hand van de meester, die vooral ook door zijn schilderijen bekend is geworden.    In de bib staat een uitermate boeiend boek over Landuyt, geschreven door voormalig VRT-corifee Elie Saegeman. Het boek is boeiend omdat de auteur een verhaal dat de valkuilen van opsommingen van biografische weetjes heerlijk omzeilt.  Hij vertelt, neemt de lezer mee naar gebeurtenissen en voorvallen in het leven van de kunstenaar. Geleidelijk aan evolueert de levensloop naar de evolutie van de ideeën, de artistieke, filosofische, cultuurhistorische bronnen die Landuyt nieuwe visies aanreikten om in zijn kunst om te zetten.   Niet zomaar gratuit, maar doordacht en oprecht geïnspireerd.  Een uitermate prikkelend verhaal van een denkende, filosoferende kunstenaar.  Ik zou het bijna vergeten te melden, maar natuurlijk toont dit werk ook de artistieke veelzijdigheid van de man; geslaagde kleurenillustraties van alle soorten werken die ik al eerder heb vermeld.  Ja, je kan dit boek ontlenen in de bib, maar eigenlijk is het een boek om te koesteren en af en toe te doorbladeren.   Een diepe buiging voor de auteur, en, uiteraard ook voor Octave Landuyt.

dinsdag 1 november 2016

GEDICHT van A.C.W. Staring

HET HONDENGEVECHT


Bereisde Roel zag op zijn tochten
Geweldig veel! Twee Bullebijters vochten,
    Voor ‘t Wijnhuis, in een kleine Poolse stad,
    Terwijl hij juist aan ‘t venster zat:
‘Zulk vechten, Mensen! – – Zij verslonden
    Malkander letterlijk! Met ied’re hap, ging oor
    Of poot er áf – glad als vet er dóór!
Ons scheiden kwam te laat! wij vonden
    Het restje: -op mijn eer,
    De staarten, en niets meer.’