REISGIDS over Côte D'Azur

Nice is nooit meer hetzelfde sinds de aanslag in juli 2016. En toch, geef Nice en zijn inwoners een duwtje in de rug en bezoek deze bruisende stad aan de Middellandse Zee, weliswaar met een keistrand, maar met een heel aantrekkelijke binnenstad met talrijke café’s en ontzettend veel restaurantjes.  Twee belangrijke schilders hebben in Nice verbleven en van hen vind je in deze stad ook een museum.  Henri Matisse verbleef tussen 1921 en 1938 in Nice en probeerde het zuiders licht en welke gevoelens dat licht bij hem teweegbracht  in zijn werk te vangen.   Het resultaat van vooral dat vlakken en lijnenspel zie je in het Musée Matisse die eigenlijk een grote luxevilla is.  Oh ja, in dat museum hangt ook het eerste schilderijtje dat Matisse schilderde, nl. een uiterst geslaagd stilleven van een tafel met boeken, geschilderd in de stijl van de klassieke grootmeesters.  Een andere grote naam uit de kunst is Marc Chagall, die van Russische-Joodse afkomst was. En wie ‘joods’ zegt, legt snel het verband met de bijbel, het Oude Testament, meer specifiek.  En laat dat nu net een van de belangrijkste inspiratiebronnen van Chagall zijn: zo schilderde hij vijf doeken die geïnspireerd zijn op het Hooglied (een van de meest poëtische passages uit het Oud Testament).   Daarnaast schilderde hij ook zeventien grote doeken geïnspireerd op de Bijbelse boodschap, waarvan er twaalf te bewonderen zijn in een museum dat werd gebouwd nadat Chagall de collectie aan de staat had geschonken. En in de buurt van Nice heb je Monaco: moet je zeker ook eens bezoeken al was het maar om vast te stellen dat de stad stinkt naar uitlaatgassen en naar geld, vooral als je naar de jachthaven kijkt.   Een fijner kuststadje is dan wel wat verder, nl. in Sint-Jean Cap Ferrat met o.a. de villa met de prachtig aangelegde internationale tuin met muziekwaterfontein van Madame Rothschild. En vergeet ook tussen Monaco en Nice niet eens te stoppen in het hooggelegen rotsdorpje Eze, een schilderachtige plek met wandelstraten waar je een uniek uitzicht hebt op de omgeving en kan verbijven in exclusieve hotels.  Trouwens vanuit Eze is er ook het pad van Friedrich Nietzsche dat naar beneden, naar de kust dus, leidt.  Also sprach Zarathustra zou hij hier geschreven hebben.

GEDICHT van Salomon Bonn

Ritje. Het paardje reed zoo klinkend  met hoeven tinkellinkend  al op den klinkerdijk.  Zij droegen róse hoedjes  op roodgeverfde snoetjes  en voeren langs den dijk.  De sleepman had een zweepje, slap,  en zweepte ‘hurt’ bij elken stap  van 't paardje op den dijk.  Zij hadden gouden zon gehuurd,  en 't tuigje was zoo blank geschuurd  dat voer over den dijk.
En blanke bloempjes aan den kant  die keken in de vigilant  wie voer over den dijk.  Zoo menig vent en jonggezel  die werd wat raar aan zijn gestel  bij 't langs-gaan op den dijk.  Door die guitig roode snoetjes  onder die róse hoedjes;  die meisjes, langs den dijk.

STRIP: Persepolis

Marjane Satrapi werd in Iran geboren en als jonge vrouw emigreerde ze naar Frankrijk.  Satrapi is striptekenaar en heeft de inspiratie voor haar strips gevonden in de geschiedenis van haar familie, en bij uitbreiding van haar land en van haar cultuur.   Zo tekende ze de strip PERSEPOLIS met een verhaal dat begint in 1979, het jaar van de revolutie waarin de despotische sjah werd afgezet en werd vervangen door de islamitische republiek van Ayatollah Khomeiny.  Gedaan met de terreur en de onderdrukking, dachten de burgers, maar wat blijkt?  Ook het religieus regime is al even genadeloos als de vorige verdrukkers of om het met de woorden uit de strip te zeggen: ‘zo werden alle revolutionairen van gisteren de gezworen vijanden van de republiek.’  Het interessante aan deze strip is dat het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van het jong meisje dat in het begin van de strip diepgelovig is en op het einde haar geloof afzweert.   De jonge Marjane wil zelfs profeet worden waarbij ze zich liet inspireren op Zarathoestra die ooit zei dat alles vertrekt van drie regels: Goed gedrag, goede woorden, goede daden.

Gehoord op 25 juni 2016

Welcome to this blog.  Let us know which song from the list below you want to hear again. Send a mail to bibnieuws@gmail.com

Stem je nummer in de bibtop 15 én, misschien in, de top 1019.   Mail je favoriete songs uit de playlisten hieronder door naarbibnieuws@gmail.com. 

De songs in hoofdletters vind je weer in de

top 1020

	UITVOERDER	TITEL	CD uit de BIB van Deinze
1	Confetti’s	The Sound of C	De max van StuBru vol 9
2	Ramses	J’ai un trou dans ma tête	Rough guide to Paris Café Music
3	Raymond van het Groenewoud	Twee meisjes	Omdat ik van je hou
4	Beyoncé	Pretty hurts	Idem
5	Fixkes	kvraagetaan	Schoon Vlaams
6	George Harrison	My sweet Lord	Early Takes
7	Lou Reed	Perfect Day	Het beste van classics 100
8	R.L. Burnside	Jumper on the Line	Rough guide to Delta Blues
9	Plastic Bertrand	Ca plane pour moi	Sporza Radio 1 Tour
10	Free	All right now	The very best of
11	Troggs	Wild Thing	Jaar van de gitaar
12	Gladys Knight	License to kill	Best of Bond
13	U2	I will follow	Elevation 2001
14	The temptations	My girl	Hitsville USA Motown 1959-1971
15	Avicii	Wake me up	True

GEDICHT van Max Nietmatz

Café Votiv

Je moet je extra druk maken.

Zodra in je de koorts heviger

wordt dan die in de koffiehuizen,

zit alles goed.

De lucht in de balg wordt heet.

Uit de hoftuin stijg je op

boven de warmebroodjeszaken.

Wind snijdt door je merg.

De nietigste daad krijgt plots

het kernachtige van de samenhang.

Knoop je jas toe, laat

de bries geen vat op je

krijgen. Duizelen? Goed. Maar

doe het precies, of de grote

elementen overrompelen je.

Achter je krant in café Votiv.

ROMAN: Schoppenvrouw

Een moeder ontdekt toevallig via de televisie dat haar dochter gezocht wordt omdat ze een oude man zou vermoord hebben.   De wereld van de vrouw stort in.  Onmiddellijk moet ze terugdenken aan de vreemde heler, ziener, kaartenlegger Dr. Adami die haar in haar tienerjaren geadviseerd had om geen kinderen te baren.   Die herinnering brengt haar terug in haar schooltijd toen ze een hechte vriendschap aanknoopte met de dochter van een rondreizende vader en een geesteszwakke moeder.  Samen met haar broer maakt Paula, de ik-figuur in deze roman, een paar seances mee die de geest van Oscar Wilde proberen op te roepen.   Bizarre toestanden, ook al omdat Paula een weinig alledaags huwelijk heeft.  Zij is getrouwd met een notaris, een man van aanzien, die haar ontzettend verwent  (ze krijgt van hem zelfs een ruimte om haar kunstgalerie op te starten) en met wie ze nooit woorden heeft en ruzies vermijdt.  Haar man geeft echter de  indruk niet te weten dat hun dochter niet van hem is, maar van een Deen met wie Paula voor haar huwelijk een onenightstand heeft gehad.    En dan is er nog de alleenstaande moeder van Paula die veel rookt en straf drinkt en wat geld verdient als WC-dame in een hotel.   Het boek krijgt nog een verrassende ontknoping die perfect past in de sfeer van de bedenking van de hoofdfiguur in het boek : ‘We zijn afhankelijk van elkaar, we zijn familie, we zijn een gezin dat ik zou kunnen opbreken.’  Belangrijk aan dit boek is vooral wat er niet staat, maar wel wat het suggereert.

Uit het boek geplukt

p. 107 Kunst krijgt betekenis zodra iemand er aandacht aan schenkt.

p. 118 Het huwelijk is bedoeld tegen de verveling, maar veroorzaakt die juist.

PRENTENBOEK: Springdag van ANNE PROVOOST

Opgedragen aan ‘de vrouwen van ons leven’.

De ik , een meisje dat Zsofi heet, heeft gesprongen en komt met een smak op de grond terecht.  Het sneeuwt en heel ver weg roept de grutto. De ik-figuur heeft een koffer en daaruit komt een vrouw gekropen: ‘Ik ben de vrouw van je leven,’ zegt ze.  Dat blijkt de moeder te zijn die haar eerste kindje krijgt en het weegt op een weegschaal. Springdag is eigenlijk de geboortedag. De moeder zegt dat ze blij mag zijn dat ze alles heeft zoals tien vingers en tien tenen en een naam.  In de koffer van de vrouw zit ook nog een pop en helemaal onderaan zit er ook nog de man van haar leven.  De man heeft ook een koffer met daarin een paard.   En dan vindt de ik-figuur nog een koffer, die van de man en daar zit een vrouw in die ook een koffer heeft.  Dat is Kej, het mamaatje van de man.  De man en de vrouw van ‘mijn leven’ zorgen goed voor haar, maar Kej slaapt haast altijd.  Ze reizen met een slee over de steppe.  Op een dag wil Kej niet meer mee gaan sleeën, want haar Springdag nadert.  Hierdoor krijgt Springdag ook nog een andere betekenis en wordt het leven voorgesteld als iets waar je in en uit springt. De ik verbergt zich in de koffer van Kej die met het paard over de steppe zal draven om tot het einde van de wereld te reizen. En op een dag wordt de ik wakker en zeggen de man en de vrouw van haar leven dat Kej voorgoed is vertrokken. En dat ze niets meer nodig heeft, ze heeft alles gehad. Het is lente geworden want de grutto roept.

Uit het boek geplukt

Pas als je papieren hebt, besta je echt.

GEDICHT van J.A. EMMENS

Voor de kade

Voor de kade wisselt een wolk meeuwen
als strooibiljetten op een sterke wind
van aanblik als 't verloop van eeuwen.
Het is windstil. De wind is een klein kind
dat met geluidjes brood staat uit te strooien.

Zijn tijd aan denken of aan doen vergooien
verschilt niet veel, 't is stenen toch voor brood.

Word liever kind: twee beentjes en wat rood;
het doet soms eeuwen inderhaast ontdooien.

STRIP: De Bronnen van Sing-Song Li

Een stripfiguur zit stevig vastgebonden, terwijl zijn belager genaamd Piong – Piang hem kietelt aan zijn blote voeten.  En dan vraagt de stripfiguur om zijn handen los te maken zodat hij zijn buik kan vasthouden van ’t lachen. En de naïeve Piong Piang doet dat, met alle gevolgen van dien.  De naam van de stripfiguur? Nero natuurlijk in de alweer spannende strip De Bronnen van Sing Song Li.  Als je het vocht van die bronnen drinkt, krijg je het eeuwig leven. Marc Sleen heeft ervan gedronken, want hij leeft nog gezond en wel….

ROMAN: Alle mensen bijten

Lydia een jonge vrouw van dertig blikt terug op haar jeugd en koppelt dat verleden aan wat ze nu meemaakt met haar relatie.  Twee verhaallijnen dus, haar drinkende moeder die een grote fan is van Demis Roussos, haar vader die boekhouder is, en een relatie die uitmondt in keiharde ruzies die, zoals het cliché het wil, in bed worden gehoord door de kinderen.  Komen ook aan bod:  haar eerste hevige verliefdheid; haar deugnieterijen op school, zoals een diefstal waarvan allochtone kinderen onterecht worden beschuldigd; de relatie met  haar twee zussen waarvan de ene al een jonge moeder is en een aangrijpende flashback voor de ik-persoon die ziet hoe haar zus haar eigen kind het lepeltje met fruitpap ontzegt door het zelf op te eten, iets wat die zus ook deed toen Lydia een baby was. Dat is wellicht de cruciale scène uit het boek die het onvoorspelbare, soms haatdragende en ruziezoekende gedrag van Lydia verklaart.  De zelfmoord van haar broer hangt ook als een schaduw over haar leven.  En dan weerklinkt  de cantate van Bach, “Ich habe genug”.  Begrijpelijk dat de ik-figuur besluit om geen kinderen te krijgen

In dit boek staan de mooiste bladzijden over eenzaamheid vanaf p. 143 tot en met 145.

Uit het boek geplukt

p. 89 Als levenslange partners naar de haaien gaan, denkt de overgeblevene wel vaker niet meer in uren of minuten, maar in momenten.