GEDICHT van Salomon Bonn

Ritje. Het paardje reed zoo klinkend  met hoeven tinkellinkend  al op den klinkerdijk.  Zij droegen róse hoedjes  op roodgeverfde snoetjes  en voeren langs den dijk.  De sleepman had een zweepje, slap,  en zweepte ‘hurt’ bij elken stap  van 't paardje op den dijk.  Zij hadden gouden zon gehuurd,  en 't tuigje was zoo blank geschuurd  dat voer over den dijk.
En blanke bloempjes aan den kant  die keken in de vigilant  wie voer over den dijk.  Zoo menig vent en jonggezel  die werd wat raar aan zijn gestel  bij 't langs-gaan op den dijk.  Door die guitig roode snoetjes  onder die róse hoedjes;  die meisjes, langs den dijk.