Dies, nox et omnia
Dag en nacht en nacht
en dag
Dat ik niet beminnen mag…
Meisjes die ik
babbelen zag…
Ik verlang
En mijn tranen gaan
hun gang,
Het maakt me bang.
Kameraden, vrij en
blij;
Jullie spotten maar
met mij,
Heb toch liever
medelij.
Ach, ik heb verdriet,
Sta mij dan in mijn
lijden bij,
Bespot me niet.
Jouw gezichtje, lief
en teer,
Doet me huilen,
duizend keer,
Wees toch niet zo
nukkig meer,
Verhoor mij dus.
Ik ben ziek, genees
me weer,
Geef mij een kus.