Geert Van
Istendael (het geduld van de dingen)
Romeins olielampje
Uit
grote tijd, uit nacht van aarde zweeft
Een
vlammetje op ons toe, omhooggehouden
Door
vrouw, door slaaf, door grijze man. Het
beeft.
Wat
is er van het donker? Klein vertrouwen
Van
een gezicht, een hand, een kring die leeft.
Geen
licht is lichter. Wie het draagt, verschuift
Met
één hand duisternis. Licht is behoud.
Wat
buiten deze lichtkring ligt, is koud.