dinsdag 10 november 2015

GEDICHT van Geert Van Istendael


Geert Van Istendael (het geduld van de dingen)
Romeins olielampje

Uit grote tijd, uit nacht van aarde zweeft
Een vlammetje op ons toe, omhooggehouden
Door vrouw, door slaaf, door grijze man.  Het beeft.
Wat is er van het donker? Klein vertrouwen
Van een gezicht, een hand, een kring die leeft.

Geen licht is lichter. Wie het draagt, verschuift
Met één hand duisternis.  Licht is behoud.
Wat buiten deze lichtkring ligt, is koud.