vrijdag 5 februari 2016

BOEK: Hardop kijken


HARDOP KIJKEN van Ad de Visser

Je kan naar een schilderij kijken en kijken naar een schilderij.    Het tweede betekent dat je bereid bent om op een bewuste analyserende manier te kijken naar wat de kunstenaar heeft verwezenlijkt.    Daarbij kan een gereedschapskist vol hulpmiddelen handig zijn om naar een schilderij te kijken.   In dat boek krijg je die middelen op een degelijke manier aangereikt.    Het sterkste punt aan dit boek is de layout: de tekst is mooi afgerond per bladzijde en de talrijke illustraties op elke bladzijde staan telkens in nauw verband met de tekst.   Dat moet heel wat puzzelwerk van de eindredactie gevraagd hebben, maar zij is er in ieder geval, mooi in geslaagd om dit boek heel handig leesbaar te maken.   Ook de keuze voor zwartwit illustraties is weloverwogen, want het lijkt op het eerste gezicht wat bizar voor een boek over kunst.  Maar alleen in het hoofdstuk over kleur, zijn de afbeeldingen in kleur afgedrukt.    Een bewuste keuze want in de andere hoofdstukken moeten we als lezer aandacht hebben voor aspecten als materiaal en techniek, afmetingen en kader, de ordening, de ruimte, het licht, de beweging, het standpunt en de plaatsing, de functie en de genese en de waarneming en de garantie.   Al die aspecten leren dat de kunstenaar niet altijd zomaar aan de slag gaat, maar dikwijls bewuste keuzes maakt over de manier waarop hij zijn werk aan de kijker wil voorstellen.   In korte hoofdstukken en in een bevattelijke taal werkt Ad de Visser rond tegenstelllingen in de kunstbeschouwing zoals:
lineair – picturaal
plastisch – ruimtelijk
veelheid – eenheid
het absolute – relatieve
duidelijkheid – onduidelijkheid
statische – dynamische
eigen schaduw – slagschaduw
oppervlaktekleuren – vlakkleuren
tectonisch – atectonisch, waarbij tectonisch staat voor ‘een vreedzame coëxistentie tusen het beeld zelf en de ruimte er omheen’.
‘Tektonikos’ betekent bouwmeester in het Grieks, dus atektonsich staat voor gemis aan rust en stabiliteit.
Interessant  aan dit boek is ook de twaalfdelige kleurencirkel van Itten, met centraal de primaire kleuren rood, geel en blauw.
Uit het boek geplukt

p.90: De kleur rood (….)vertoont de eigenschap op ons af te komen, terwijl blauw lijkt te wijken.
p. 66 citaat van Denis (Frans schilder) ‘Bedenk dat een schilderij – voordat het een strijdros, een vrouw of een of ander verhaal voorstelt – in wezen een plat vlak is, bedekt met kleuren die op een bepaalde manier geordend zijn.
p.137 Wat is werkelijkheid? Filosofisch gezien is de werkelijkheid een van de meest abstracte dingen!

p.138 Zonder onze werkelijkheid te verliezen, of te veronachtzamen, zouden we keer op keer moeten proberen de werkelijkheid van anderen te begrijpen.   Slechts in dat geval kunnen we recht doen aan de kunstenaar en zijn werk.