De hoofdfiguur van deze roman, de ik-persoon,
heet Laure die heeft beslist haar laatste roman te schrijven. Dat schrijfproces volgen we in deze roman
die zich op twee verhaalniveaus ontwikkelt.
De ene plot, in cursief gedrukt, weerspiegelt in dagboeknotities haar
gedachten en, vooral ook, haar emoties, terwijl ze schrijft. Inderdaad, gevoelens, want een gebeurtenis
uit haar jeugd dringt zich op en over dat verleden wil ze schrijven. De andere plot is het verhaal zelf dat ze
schrijft, maar dat na enige tijd verrassend samenvalt met haar dagboeknotities.
Om het leesplezier niet te bederven vertel ik
niet veel over het verhaal. Wel kan ik
je meegeven dat het boek een gevoelige zoektocht is naar de grens tussen
liefde, vriendschap en ook het spel van de herinneringen.
Uit het boek geplukt
p. 100 Tu n’as pas besoin d’écrire pour vivre
