vrijdag 23 november 2012

Roman: De dode met mijn naam


 

 Buchenwald: een naam die minder frisse herinneringen oproept, namelijk die van W.O II.  De Duitsers hadden in dat krijgsgevangenkamp hun handen vol met uitputtende dwangarbeid organiseren voor de gevangenen.  Om de organisatie vlotter te laten verlopen, schakelden ze gevangenen in op basis van hun vaardigheden om mee te helpen. Maar binnen die grote massa van gevangenen werd het verzet ook georganiseerd, vooral ook het communistisch verzet.   Dat is de achtergrond waartegen het verhaal van deze roman zich afspeelt.  De ik-figuur is een Spanjaard die naar Frankrijk is uitgeweken om zich daar aan te sluiten bij het verzet tijdens WO II, maar hij wordt opgepakt en komt dus in Buchenwald terecht waar hij zich opnieuw aansluit bij het verzet.   Daar krijgt hij het aanbod om uit het kamp te ontsnappen door een identiteitsverwisseling. Een jonge kerel die op hem lijkt, ligt op sterven en zal zijn naam krijgen als hij sterft.    En de ik-figuur zal de naam van de overledene overnemen en met die identiteit verder leven.

Een intrigerende roman die een accuraat en haarscherp beeld ophangt van een van de beruchtste vernietigingskampen van WO II.  Je ruikt de ellende, maar tegelijkertijd ben je ook verrast over het feit dat zich in Buchenwald ook een bibliotheek bevond, met daarin filosofisch en literair hoogstaande werken.   En dat was natuurlijk een geschenk voor de intellectuele ik-figuur.

Het boek bulkt dan ook van verwijzingen naar andere auteurs en hun boeken.  Ook duiken er veel wijsheden op zoals: Liever het kwaad dat je kent, dan het goed dat je nog moet ondervinden OF

Citaten zijn de stutten van een nog onzekere manier van denken.

Waarom het boek lezen?


-         Een beklijvend sfeerbeeld van het leven in Buchenwald

-         Een getuigenis van de weldaad en de heilzaamheid van boeken in tijden van doffe ellende