ALFRED
en EMILY van Doris Lessing
Dit boek over het leven van de ouders van de auteur heeft een fictief en
een feitelijk deel. Deel Een is een korte roman over
hoe hun leven zou geweest zijn zonder de
Eerste Wereldoorlog. Ze groeiden op in Colchester. Alfred wilde geen
kantoorbaan, ging bij een boer werken, trouwde met een verpleegster, kreeg
tweelingzonen. Emily werd verpleegster in Londen, trouwde met een arts en deed
na zijn plotse dood veel liefdadig werk.
Deel Twee vertelt hoe het echte leven was: Alfred kwam nooit over zijn
ervaringen heen in de loopgraven. Na een beenamputatie leerde hij verpleegster Emily
kennen, wier verloofde omkwam in de oorlog. In 1924 wilden ze in Rhodesië opnieuw
beginnen, maar kenden weinig geluk. Dit
nieuwe boek van de Britse winnares (1919) van de Nobelprijs voor Literatuur
2007 is origineel door de combinatie van een boeiende sfeerschepping over wat
had kunnen zijn en het schrijnende feitelijke verhaal over hoe het echt was.
Ook de verwerking van oorlogstrauma’s komt ter sprake. Er zijn twee soorten oorlogssoldaten: zij die praten
(als verwerkingsproces) en zij die zwijgen (hun vrouwen zijn dan verrast op een
oorlogsherdenking te horen wat hun mannen allemaal hebben meegemaakt). Verder verwerkte Lessing in haar boek de geschiedenis
van het Royal Free Hospital in Hampstead,
praat ze over haar eigen boeken, over Rhodesia, India en het boerenleven. En onrechtstreeks komt de lezer ook
meer te weten over het jonge leven van Doris Lessing die veel te danken heeft
aan haar moeder, want zij was an
educator, who told stories and brought the books
Nog wat wijsheden uit de Engelse versie:
In every life some rain must fall (p.
65)
I think a war would do us all the
good in the World (p. 132)
