dinsdag 7 mei 2013

GEDICHT van Stefan Hertmans





Schaduw van mijn lippen,
Laatste woord dat in
De grond verdronk,
Kon ik die nacht van aarde
Van je lichaam lichten;
Een spade werd bij een prieel
Gelegd en blonk.

Nachtroos in een dodentuin,
Boeket en schimmel, kelder
Vol voetsporen en wind,
Ik leg een mes nog in je kist
En loop de warme regen in.