Ek ken die nag
Ek ken die nag se binnekant,
Met
oë gesper, met hand en tand
Het
ek sy omtrekke betas,
Sy
ryk van hoek tot kant gemeet.
Geen
uithoekie waar ek nie was,
Die
soet wegsink het my versaak,
Elke
sekondevolle uur
Het
my ronddolery aangevuur,
My
meer gewys as wat ek wou weet.
Sy
gramadoelas afgepas
Het
ek die nag omstandig meegemaak,
Ken
ek sy binnekant.
