vrijdag 26 december 2014

Gedicht van Federico Garcia Lorca



Madrigaal

Ik heb je ooit in je ogen,
Klein was ik en lief, gekeken
Zachtjes raakten mij je handen
Jij hebt toen een kus gegeven.

(de klokken hebben dezelfde cadans,
Dezelfde sterren staan in de nacht)

Als een bloem onder de hemel
Vouwde heel mijn hart zich open,
Blaadjes uit wellust bestaand,
Meeldraden gemaakt van dromen,

(de klokken hebben dezelfde cadans,
Dezelfde sterren staan in de nacht)

In mijn kamer moest ik snikken
Als de prins uit het oude sprookje
Om mijn Sterretje van goud
Die verdween van de toernooien.

(de klokken hebben dezelfde cadans,

Dezelfde sterren staan in de nacht)