Liefdesbrief
Ik likte borden schoon
En keek hoe regen verdriet uit de lucht trok
Iemand vroeg of hij tien baarzen in mijn koelkast kon huizen
Sindsdien ruikt het hier naar vis
Water drupte van zijn kin
Ik vroeg of hij zich over de afwas kon ontfermen
En zei dat ik soms krullen had en soms een brandweervrouw was
Dan zwaaide ik vanaf de wagen, zelfs al brandden er huizen plat
’s nachts fietste ik zonder licht
Maar ik kan alles op gevoel
De meest vreemde dingen
Toen ik iemand zag die heel erg op jou leek
Wou ik mijn mond op de zijne drukken
Daarna zijn hart uit zijn borstkas snijden
En in een vissenkom doen
