JAN DE BAS (het liegend konijn, oktober 2008)
HUISMUS
Vaak
te gewoon voor woorden.
Van
hoopje veren tot
Een
vliegend stuk grijs
Fladdert
rond het vaderhuis.
Doodeenvoudig
is hij niet.
Een
mus verbergt geheimen,
Die
hem meegeschapen zijn.
In
zijn ooghoek drukt dat feit.
Een
vogel met verdriet,
Die
twee keer eet dat wat hij weegt.
En
toch is hij niet zwaar.
Hij
torst een licht gemis.