vrijdag 17 juni 2016

GEDICHT van Paul Van Capelleveen



Tafel met lederen hoeken. Pas op
de plaats. Geblader in een plaatjesboek.
De hersens doen vermoeid. Gedachtenstop.
Ontmoedigd maak ik mijn ideeën zoek.

Een halve dag in kamerjas gewacht
op een beweging in de dooie boel.
Vergeefs heb ik vandaag aan niets gedacht.
Nu, bijna roerloos zak ik op een stoel.

Koppigheid volstaat. Ik kleed mij aan.
Ik denk aan het belang van de gedachte,
de verwezenlijking en het resultaat.

Ik ben ontslagen van het langverwachte.
Ik heb mij van een toekomstbeeld ontdaan.
Een veelheid, mogelijk. Ik sta op straat.