MENSEN
ONDER ELKAAR in DUIZEND-EN-EEN TEKENINGEN van Peter van Straaten
“Kom, Kom,
zo’n dol leven heb je nou weer niet met me gehad”. Zo troost een terminaal
zieke man zijn vrouw op zijn sterfbed.
Of een zielig vrouwtje aan de arm van een bullebak van een vent piept:
“Ben ik een érg blok aan je been?” Of
een vrouwelijke werknemer die een man in maatpak op het bureau toesnauwt: “Dat
ik grote tieten heb wil nog niet zeggen dat ik zondig ben.” Of een koppel van middelbare leeftijd dat in
het park loopt: “Goh, morgen al weer valentijnsdag”
Cartoons
van de grootmeester van het leven zoals het werkelijk is, ontdaan van de schone
schijn. Zijn cartoons zijn het ideaal tegengif voor de droomwereld niet de
reclamewereld over koppels, mooie jonge en onkwetsbare jonge mensen, en die de
ideale levensstijl eindeloos promoot.
Nee, Peter Van Straaten tekent het leven in een paar trekken uit op een
geniale manier zodat je om het treurige van het bestaan toch moet lachen. Omdat het allemaal zo herkenbaar is.
