dinsdag 25 december 2012

Gedicht van Jacques HAMELINCK

De Dame van de Tapisserie
Ik asceet die leef op brood met appel en koffie, min één luxe
Uitgelezen materialen kies ik me, zeer soepele rijke penselen. 

Absorberend (grover of fijner) linnen. Dat ik zelf prepareer opdat
Het reageert zoals ik het wil. Als lichtreflector. Als aquarelpapier. 

Uit een keur van paletten is het bovenal kostbare me het witte met
Daarop Chinees vermiljoen, perzikzwart, Veronesegroen, Indisch geel. 

Mijn tekenende penseelvoering vervolmaakt het geschetst schilderij
Zittende vrouw in het woud met blauw parasolletje en rode waaier.