Het kan gebeuren: succesrijke
TV-bazen die uit de bol gaan, zeker als ze hun vrouw betrappen in bed met hun
bloedeigen broer. George, de
hoorndrager in dit tafereel, slaat zijn vrouw de schedel in. Uiteindelijk overlijdt ze wat later in het
ziekenhuis. George wordt
gevangengenomen en zijn broer, Harry, blijft achter met een diepe rouw voor
zijn geliefde, zijn overleden schoonzus.
Hij neemt de zorg van haar twee kinderen op zich en hij nestelt zich in
het huis van zijn geïnterneerde broer. Als
de vrouw van Harry verneemt, wat de oorzaak was van het overlijden van haar
schoonzus, beslist ze om te scheiden.
Daar zit George, in zak en as, in een huis dat niet het zijne is. Gelukkig is er nog zijn job als docent
geschiedenis en zijn groot onderzoeksproject, namelijk een biografie over de
Watergatepresident, Richard Nixon. Dat
is, in grote lijnen, de verhaalstof van MAY WE BE FORGIVEN, de roman van de
Amerikaanse schrijfster A.H. HOMES. Er
gebeurt veel dus, een voldoende dosis verhaalspanning is gegarandeerd. En het boek is ook leerrijk: het leert ons
niet alleen een en ander over Richard Nixon, de enige president uit de
geschiedenis van de VS die moest aftreden.
Maar ook hangt deze lijvige roman een beeld op van het doorsnee leven
van de hedendaagse New Yorker. Inderdaad,
medicatie speelt een belangrijke rol om het leven aan te kunnen. Inderdaad, de
televisie en de pers zijn alomtegenwoordig in het straatbeeld. Inderdaad, er
wordt nogal wat gegeten… het boek doet de lezer voortdurend honger krijgen,
zoveel wordt er gegeten doorheen het verhaal.
Inderdaad, Amerikaanse vrouwen lijken ontspannen en luchtig om te gaan
met seks en daten volop met mannen, ook al zijn ze getrouwd. Maar die Amerikaanse vrouwen worstelen dan
ook meestal met vreemdsoortige psychische demonen die hun gedrag dan meteen ook
weer aberrant maken. Maar tegelijkertijd
wil A.M. Homes je als lezer doen nadenken over jij zou reageren als je vrij
bruusk ontslagen wordt. Of als je merkt
dat meer en meer behoeftige mensen zich in je biotoop komen nestelen en je
bestaan inpalmen. Of als dokters je
vragen of je broer deel kan uitmaken als experiment voor psychische
delinquenten? Of als je merkt dat je
machteloos staat tegenover de medische kringen die zich dominant gedragen?
Je hoort het: een veelzijdige
roman met een sterke spankrant en die veel stof tot nadenken oplevert. Het boek kon wel wat korter, want sommige
dialogen in het boek zijn overbodig.
Een leuk weetje over de roman
De hoofdfiguur loopt de
Amerikaanse auteur Don De Lillo tegen het lijf op straat en vraagt hem of Nixon
iets te maken had met de moord op JF Kennedy.
Geplukt uit het boek
p. 145: There’s no reason the World is in as bad shape as it is, except
that people are so fucking passive and immobile and focused on what can’t
happen and what can.
p. 178: My mind leaps to my theory about presidents – that there are two
kinds, ones who have a lot of sex and the others who start wars.
p. 257: … how television binds us as Americans – we are what we watch.
p. 448: Isn’t it up to you, to make something happen?
p. 465: It’s just so terrible… being human.
