Gedenk
te sterven
Ik
heb geen schedel op mijn schrijftafel nodig
En
hoef mijn voet niet op een Romeinse ruïne te platen
Of
een medaillon te dragen met een splinter van een heiligenbotje
Het
is voldoende te bedenken dat elk gebruiksvoorwerp
In
dit zonnige kamertje mij gaat overleven –
Tapijt,
radio, boekenstander en schommelstoel.
Niet
een van deze voorwerpen zal mijn begrafenis bijwonen,
zelfs
niet de gebutste zwanenhalslamp
met
zijn onvermoeibaar koesterende schijnsel.
Hoewel
ik wel grotere gruwelen kan bedenken
Dan
het beeld van zijn waggelen over het kerkhof
Als
een oude knecht, zijn staartsnoer achter zich aan slepend,
Terwijl
de kleine kring van rouwenden eerbiedig voor hem wijkt.
