'Slaap maar,' zeg ik
tegen een dochter die
allang slaapt
en daar wakker van
wordt.
Het onweert.
Misschien wil ik wel
dat zij bang is, dan
kan ik vader zijn.
Maar ik kan niets
anders dan samen met haar
niets kunnen.
Zoals woorden. De
dingen gebeuren.
Zonder woorden zouden
ze ook gebeuren.
Maar dan zonder
woorden.
