vrijdag 28 augustus 2015

Verhalenbundel: Elephant


Een van de grootste verhalenschrijvers uit de Russische literatuur is Anton Tsjechov.   En een van de grootste verhalenschrijvers uit de Amerikaanse literatuur is Raymond Carver.   En Raymond Carver heeft geheel in de stijl en de traditie een verhaal geschreven over … , jawel, Anton Tsjechov.   Die op z’n sterfbed samen met zijn vrouw en de dokter, een laatste glas champagne drinkt.  Dit verhaal vind je weer in de verhalenbundel ELEPHANT van Raymond Carver.    Een mooie collectie verhalen die overwegend draaien rond de relatie tussen de getrouwde man en getrouwde vrouw.   De meeste verhalen zijn geschreven vanuit het standpunt van een mannelijk ik.   Die ik-figuur heeft meestal een of meerdere ex-vrouwen.   Soms moet die ik-figuur aan zijn vroegere liefjes denken, ook al zit hij in een nieuwe relatie.   In een extreem geval bezoekt de ik-figuur zijn ex-vrouw die een onafgebroken klaagzang afsteekt tijdens zijn bezoek en hem uiteindelijk alles vergeeft als hij neerknielt aan haar voeten en de rand van het kleed vastneemt.   Onderdanig, hulpeloos en ook lichtjes dramatisch zo’n houding, maar zo is die ik-figuur ook in de meeste verhalen: de vrouwen, of de verliefdheid op een vrouw, overvalt hem en lijdzaam ondergaat hij alles, ook de vervelende trekjes van zijn partners.    Carver suggereert heel scherp de leegte en zinloosheid van een leven met twee, waardoor de sfeer van de meeste verhalen eerder naturalistisch is.  Een keer wordt de tragiek van de armoede hilarisch in het titelverhaal ‘Elephant’ als de ik-figuur een telefoontje krijgt van zijn broer die dringend geld nodig heeft.   De goedmoedige ik toont zich bereid zijn broer financieel te steunen.  Maar er is ook zijn moeder die van hem een maandelijkse toelage krijgt.  En zijn dochter die beslist om samen met haar twee kinderen haar man te verlaten.  En er is ook nog een zoon die dreigt met zelfmoord als hij geen geld krijgt van zijn vader.    Kortom, sfeervol, meeslepend en geschreven in een zeer toegankelijk Engels.

Uit het boek geplukt

p. 109: To take a wife is to take a history


p. 109: autobiography is the poor man’s history