De
fotograaf verbleef enkele maanden op scholen waar discipline verondersteld
wordt orde te scheppen. Hij leefde samen met de leerlingen, bijna onzichtbaar,
maar scherpzinnig, want op de ogenblikken dat de discipline wat minder streng
werd, fotografeerde hij de jonge leerlingen, monniken. Discipline: is dat mogelijk?
Kijk
dan goed naar de foto’s van Titus Simoens. Wat blijkt: eens de regels er niet
zijn, krijg je opnieuw individuen, jonge kerels met een eigen lichaam. Speciaal is dat als je die beelden bekijkt,
je zelf wordt geconfronteerd met je eigen ervaringen. Waarin vluchten jongeren als de discipline
vervaagt? Kameraadschap, troost, tristesse ook, waar discipline nooit het
laatste woord kan en mag hebben.
Speciaal is ook dat Titus aan de jongeren zelf een camera gaf om zelf
foto’s te nemen. Zijn eigen werk plaatst
hij zo tussen zijn eigen werk.
Interessant als kunstenaar: hij stelt zich niet boven hen, maar tussen
hen. Een voorbeeld voor de democratie.
Eerste
deel BLUE SEE in Koninklijk werk IBIS in Bredene
Kort of long
Stoer of bang
Dun
of dik
Ieder
zijn eigen ik
Blank
of zwart
Trap
niet op
Elkaars
hart
Tweede
deel: MOUNT SONG/ foto’s van leerling-monniken in the International Shaolin
Temple Wushu Institute Deng Feng, China
Derde deel: Academia de Boxeo de la Escuela Provincial de
Educacion Fisica, de Mulgoba, Havana Cuba
Nawoord
door Flor Declercq met tekst ‘onvermijdelijk geval’ vertaald in het Engels
Unavoidable cases
