vrijdag 20 januari 2017

Wim Zaal: De verlichting van de dorpsgek

Résultat de recherche d'images pour "DE VERLICHTING VAN DE DORPSGEK"

DE VERLICHTING VAN DE DORPSGEK
Dorpsgekken…daar is toch iets mee.   Ze zijn bizar in hun gedrag, onvoorspelbaar in wat ze zeggen, maar geheel onverwacht kunnen ze iets heel wijs zeggen of iets heel goed doen.  Dat blijkt universeel te zijn, de fascinatie voor de dorpsidioot, die door zijn prominente aanwezigheid soms gevreesd, soms ook gewaardeerd wordt.    En niet zelden is er ook de humor en het lachwekkende.
Wim van der Zwan verzamelde 30 korte verhalen over dorpsgekken uit diverse Westerse en Oosterse teksten van vroeger en van vandaag. Sommige verhalen zijn wat bevreemdend en vragen soms een tweede lezing. Andere verhalen zijn helder maar stimuleren om er achteraf nog eens over na te denken en andere zijn rechttoe rechtaan en gewoon grappig of wijs.  Zoals dat van de dokter die een dikke vrouw die wil vermageren het nieuws meegeeft dat ze over drie weken gaat sterven.  Maar de vrouw leeft langer dan drie weken en komt een paar maanden later terug bij de dokter.  Zij is fel vermagerd.  En de dokter vindt zijn truc geslaagd, want zijn uitspraak had haar angst ingeboezemd, waardoor zij kilo’s verloren heeft.  Of er is het verhaal van een niet zo schrandere jongen die zout en meel moest halen.  Maar zijn opdrachtgever had hem slechts een schaal meegegeven met de boodschap dat hij zout en meel niet mocht mengen.  Op de markt aangekomen gaat hij eerst bij de meelhandelaar. Toen hij het meel had ontvangen keerde hij de schaal om: al het meel op de grond, wat dacht je.  Dan passeerde hij bij de zouthandelaar die hem het zout op de schaal bezorgde.  Tevreden keerde de jongeman naar huis en toonde aan zijn baas de schaal met zout.  Toen de baas hem vroeg waar het meel was… keerde de jongeman de schaal om.  Of er is de rechter die iedereen gelijk gaf, zowel de klager als de beklaagde. Tot wanneer de griffier de rechter adviseerde om niet twee mensen met tegenovergestelde getuigenverklaringen gelijk te geven.  En toen reageerde de rechter met de woorden: “U heeft helemaal gelijk”.

Uit het boek geplukt


p. 24  Nu zie je hoe moeilijk het is iedereen tevreden te stellen.